Zanim osądzisz mnie i moje życie, włóż moje buty, przejdź ścieżki życia, które ja przeszłam, przeżyj moje bóle, smutki i cierpienia. Wytrwaj tyle ile ja wytrwałam, upadnij tam, gdzie ja upadłam i podnieś się tak samo jak ja się podniosłam. Kiedy już naprawdę poznasz moją historię, będziesz miał prawo, żeby oceniać mnie i moje życie, tylko myślę, że Cię to przerośnie...
'' Czas leczy rany, może tylko zalecza.
Nakleja plaster bez dezynfekcji z
nadzieja, że rana się zagoi. Owszem, po
czasie ból ustępuje, ale co to za gojenie
się z brudem. Prędzej czy później rana
się odnowi, a ból będzie większy. ''
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz